Suchy zębodół definiowany jest jako bolesne powikłanie po ekstrakcji zęba stałego, który wynika z braku odpowiedniego zabezpieczenia przez skrzep rany po usunięciu zęba. Skrzep powstały w zębodole pełni rolę opatrunku do momentu zagojenia się rany. Podczas ekstrakcji zęba dochodzi bowiem do przerwania naczyń układu krwionośnego i tym samym bolesnej rany. Skrzep ma za zadanie ochronę przed bakteriami i nie dopuszczenie do stanów zapalnych. Suchy zębodół dotyczy około 2 do 4% przypadków po ekstrakcji zęba – zgodnie z badaniami  – i dotyka częściej kobiet niż mężczyzn oraz osób z przedziału wiekowego 20-40 lat.

Suchy zębodół objawy jego występowania. Jak rozpoznać suchy zębodół?

Suchy zębodół charakteryzuje się wspomnianym brakiem skrzepu, dużą bolesnością, która nierzadko promieniuje do małżowiny usznej, skroni czy oczodołu. Dodatkowo występuje czasem obrzmienie dziąseł, ich zwiększona tkliwość. Nierzadko pojawia się także brunatno-szary nalot w zębodole oraz nieprzyjemny zapach i posmak w jamie ustnej. Może pojawić się stan podgorączkowy, powiększone węzły chłonne w okolicy jamy ustnej i szczękościsk. Suchy zębodół może powstać na skutek trudnej i skomplikowanej ekstrakcji zęba, pod wpływem fizjologicznych czynników, przewlekłych schorzeń czy w efekcie mechanicznego wypłukania, usunięcia całości lub części skrzepu z zębodołu.

Każdorazowo po ekstrakcji zęba lekarz stomatolog informuje o sposobie postępowania w określonym czasie po zabiegu. Przestrzeganie tych zaleceń w dużej mierze uchroni przed bolesnym suchym zębodołem. 

Najczęstsze przyczyny powstania suchego zębodołu są następujące:

– zbyt szybkie picie ciepłych napoi po ekstrakcji czy spożywanie posiłków;

– zbyt intensywne wypłukanie jamy ustnej po zabiegu ekstrakcji;

– zbyt intensywne szczotkowanie zębów w okolicy usuniętego uzębienia;

– zbyt szybkie palenie papierosów po ekstrakcji (zaleca się wstrzemięźliwość na okres co najmniej 72 godzin);

– zbyt szybko podjęta aktywność fizyczna, np.: ćwiczenia, siłownia itp.;

– przesłanki fizjologiczne ze strony działania układu fibrynolitycznego. Układ ten odpowiedzialny jest za procesy stojące w opozycji do krzepnięcia krwi. W osoczu znajdują się enzym, tzw. plazmina, która odpowiada za drożność naczyń krwionośnych i rozszerzanie ich oraz zapobieganie powstawania zakrzepów.  W przypadku suchego zębodołu mówimy o nadmiernej aktywności plazminy, która powoduje rozpad, rozpuszczenie skrzepu w zębodole;

– choroby ogólne typu: cukrzyca, nadciśnienie, miażdżyca, anemia, awitaminoza w zakresie witamin: B, C, D i K;

– problemy z krzepliwością krwi;

– w przypadku kobiet dzień cyklu miesięcznego (pomiędzy 1-22 dniem większa możliwość powstania suchego zębodołu);

– niewłaściwie przeprowadzona ekstrakcja, np.: pozostałości zęba w zębodole.

Jakie kroki podjąć w przypadku wystąpienie suchego zębodołu?

Objawów suchego zębodołu nie można lekceważyć. Nieuleczony może spowodować powstanie ropnia zęba. Ponad suchy zębodół to duży dyskomfort i silny ból. Należy w pierwszej kolejności umówić się na rewizytę do gabinetu stomatologicznego. Lekarz stomatolog odpowiednio oczyści miejsce po ekstrakcji, wypłucze solą fizjologiczną lub roztworem węglanu sodu. Następnie zastosuje leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, może przepisać odpowiednią terapię antybiotykową, a także zastosować odpowiedni opatrunek czy w razie potrzeby szwy. Celem jest zabezpieczenie zębodołu przed pokarmem, drobnoustrojami i śliną do czasu zagojenia. Czasem lekarz stomatolog może podjąć decyzje o kontrolowanym naruszeniu miejsca ekstrakcji celem wywołania krwawienia i pobudzenia powstania prawidłowego skrzepu w miejscu rany.