Bruksizm- problem zgrzytających zębów i jego przyczyny

Bruksizm, jako jednostka chorobowa nie jest powszechnie znanym zjawiskiem, dlatego też stosunkowo rzadko pacjenci z taką dolegliwością trafiają na diagnozę, choć statystycznie rzeczywiście dotyka ona znacznej procentowo części populacji – zarówno dorosłych, jak i najmłodszych. Bruksizm to nieświadome i niekontrolowane zgrzytanie zębami, tarcie zębami żuchwy o zęby szczęki, mocne zaciskanie zębów, które uaktywnia się zwłaszcza w porze snu, w nocy lub nad ranem. Jest to zjawisko początkowo trudne to rozpoznania, bowiem odbywa się nierzadko poza wiedzą i świadomością cierpiącego na to schorzenie. Często dopiero interwencja osoby towarzyszącej, usłyszenie zgrzytania, uświadamia pacjentowi, że dotyka go bruksizm. Również rodzice mogą wykryć, usłyszeć to zjawisko u swoich śpiących dzieci.

Przyczyn bruksizmu jest naprawdę wiele, a właśnie od ich właściwej i trafnej diagnozy zależy dobór leczenia oraz jego skuteczność. Najogólniej przyczyny bruksizmu można podzielić na dwie grupy: przyczyny zgryzowe i przyczyny mięśniowe. Te drugie dotyczą nadmiernego napięcia mięśni żwaczy i przez to pojawia się nieświadomy, acz długotrwały skurcz tych mięśni. Jednym zdaniem są to zaburzenia układu ruchu narządu żucia. Przyczyny zgryzowe to z kolei patologiczny zgryz i jego wady.

Dodatkowo przyczyna bruksizmu może tkwić jeszcze głębiej, mianowicie mogą to być np.: nietolerancja pokarmowa i zakwaszenie organizmu, dieta zbyt uboga w magnez i inne wartości, źle dobrane plomby w zębach, niewłaściwie dobrana proteza, koronki na zębach. Kolejna z przyczyn bruksizmu może dotyczyć strefy psychicznej i emocjonalnej. Bruksizm może dotknąć osoby z nerwicą, lekami, depresja, w silnym stresie itp. W przypadku dzieci bruksizm może być dla nas m.in. sygnałem, że coś niepokojącego dzieje się w świecie dziecka, jeśli nie przyczyny zdrowotne, fizyczne to może np.; stres w szkole, przedszkolu itp. U dzieci również bruksizm jest czasem objawem zakażenia owsicą czy innymi chorobami powiązanymi z uczuciem świądu.

Kogo dotyka bruksizm i jakie mogą być jego konsekwencje, czyli dlaczego nie powinno się go lekceważyć?

Bruksizm – jak już wspomnieliśmy – dotyka często dzieci w różnym wieku. Jeśli chodzi o dorosłych to jest to zwykle przedział wiekowy pomiędzy 25-45 rokiem życia. Jest to zaburzenie, którego nie powinno się bagatelizować, bowiem jego konsekwencje mogą być rozlegle. Objawy i skutki bruksizmu są m.in. następujące:

– ścieranie się zębów, a w konsekwencji tego erozja szkliwa, nadwrażliwość,

– bóle głowy i twarzy,

– bole uszu i szumy uszne,

– zmiany w obrębie szczęki i żuchwy,

– stany zapalne dziąseł i uzębienia,

– krwawienie dziąseł przy szczotkowaniu podczas ich mycia,

– bole w odcinku szyjnym kręgosłupa i inne.

Bruksizm – jak sobie z nim poradzić? Gdzie się udać po pomoc?

Bruksizm – nie ulega to wątpliwości – wymaga medycznego leczenia, w zależności od jego przyczyn. W przypadku symptomów bruksizmu powinno się udać do lekarza stomatologa, lekarza ogólnego kontaktu i odpowiednio – w razie potrzeby – do ortodonty, protetyka, czy nawet psychologa/psychiatry. Czasem leczenie wymaga używania tzw. szyn relaksacyjnych na wzór odcisku zgryzu, podczas spania, albo poprawek protetycznych, dopasowania leczenia ortodontycznego, czy też po prostu technik relaksacyjnych i walki ze stresem.

  • Sedacja stomatologiczna, dentystyczna – na czym polega?
  • Scaling – czym jest, na czym polega?
  • Zepsute zęby u dziecka – problem którego nie wolno bagatelizować